Mirando pola fiestra e vendo a que cae, non sei eu canto de verdade haberá neste dito, mais no noso centro xa cheira a primavera; se non, que llelo digan aos corredores de primeiro da ESO, nos que temos unha árbore do máis orixinal e colorida e milleiros de paxariños piadores feitos de papel que presaxian o que será o cambio de estación.
E é que é certo que se achega San Valentín, mais non nos esquezamos de que tamén temos outro modo de reinterpretar este tempo, un modo máis "de noso". Así, en moitos puntos da nosa xeografía galega coma Oseiro, Becerreá, Cervo ou Cedeira celébrase a Candeloria, unha festa nas súas orixes pagana que despois se cristianizaría e que está baseada nas Lupercales romanas (as festas do lume en honor á fertilidade). Nela acendemos candeas (de aí o seu nome) para afastar as desgrazas e protexer as colleitas; é unha festa da luz que tamén vos ten o seu aquel máis "romántico", xa que, como din o nosos refraneiros, "Na Candeloria, ningunha ave voa soa" ou "Pola Candeloira casan os paxariños e maila galiñola" ;-)
Velaquí os traballos sobre a Candeloria dos alumnos e alumnas de 1º da ESO da profesora Bea Moreno, do Departamento de Galego.
No hay comentarios:
Publicar un comentario